2015 թվականին շարունակվեց կապիտալի արտահոսքը Հայաստանից
Չնայած, որ Կառավարության տնտեսական բլոկի անդամներն ամեն առիթ օգտագործում են՝ խոսելու Հայաստանում օտարերկրյա ներդրումների ծավալի աճի մասին, այնուամենայնիվ՝ ամեն ինչ չէ, որ այդքան «լուսավոր» է: 2015 թվականի ողջ վիճակագրությունը հասանելի կլինի հաջորդ տարի և իրավիճակն ամբողջությամբ գնահատել հնարավոր կլինի հենց այդ ժամանակ, սակայն Հայաստանի տնտեսությունում ներդրումային իրավիճակի մասին պատկերացում կարելի է կազմել նաև առաջին 9 ամիսների տվյալներով: Ըստ Ազգային վիճակագրական ծառայության տվյալների՝ օտարերկրյա ներդրումների ծավալն այս ժամանակահատվածում կազմել է 141.5 միլիարդ դրամ, ինչը նախորդ տարվա նույն ցուցանիշից ավելի է 39 միլիարդով կամ 27.5%-ով: Ընդ որում՝ այդ 141.5 միլիարդ դրամից 58.9 միլարդը բաժին է ընկնում միայն մեկ՝ հանքագործական արդյունաբերությանը: Մինչդեռ, եթե ելնելու լինենք ԱՎԾ տվյալներից՝ առնվազն երկու ոլորտում ներդրումների արտահոսքը զգալի է: Օդային տրանսպորտի գործունեության ոլորտում ունենք 20 միլիարդ դրամի ներդրումների արտահոսք: Հեռահաղորդակցության ոլորտում ներդրումների ծավալի նվազումը եղել է 5 միլիարդ դրամ: Տնտեսագետ Վիլեն Խաչատրյանի պնդմամբ՝ այսպիսի ցուցանիշները խոսում է այն մասին, որ ոչ միայն ներդրումներ են արվում, այլ նաև Հայաստանից կապիտալը հոսում է մեծ ծավալներով. « Դրա մասին առաջինը խոսում է Վիրջինյան կղզիների -27 միլիարդանոց մակարդակը: Զուտ ներդրումների առումով մենք բացասական տիրույթ ենք մտնում. Հայաստան ավելի քիչ է կապիտալ մտնում, քան Հայաստանից դուրս է գալիս: Կան ոլորտներ, որոնք ունեն հենց այսպիսի վիճակագրություն»: Զուտ ներդրումների ցուցանիշը թվային առումով մեծացել է, այնուամենայնիվ տնտեսագետը մտավախություն ունի. «Ներդրումային միջավայրը այնքան էլ լավ չէ և դա անգամ ֆիքսվում է ներկայացված բյուջետային ուղերձում: Օտարերկրյա ներդրումների ծավալը ՀՆԱ-ի ընդամենը 20-21% ցուցանիշների շրջանակում է, այնինչ՝ 2007-2008 թվականներին արդեն նախապայման կար՝ ներդրումները հասցնել մինչև 40 տոկոսի»: 2015-ի ընթացքում Հայաստանից մեծ ընկերությունների հեռացման պատճառը Վիլեն Խաչատրյանը համարում է ներդրումային միջավայրը, սակայն այդ ընկերությունների ունեցած խնդիրները միայն այստեղով չեն պայմանավորված. «Կոնսոլիդացիայի պրոցես կարող է տեղի ունենալ վերջիններիս մոտ նաև այն պատճառով, որ վերջիններս հետ են կանչում այն մասնաճյուղերին ու դուստր ընկերություններին, որոնք գործում են ոչ բարենպաստ պայմաններում: Շահութաբերության երկար անկման պայմաններում նրանք չեն կարող իրենց գոյությունը արդարացնել և չարդարացված գոյությունը հեռացման պատճառ է դառնում»: Այնուամենայնիվ, կան հստակ քայլեր, որոնք իրականություն դարձնելու պարագայում կարելի կլինի խուսափել նման իրավիճակից. «Նախ պետք է բարձր լինի վստահության մակարդակը, շահութաբերությունը ևս լինի բարձր մակարդակի վրա, որպեսզի տվյալ ներդրողներն իրենց ապահով ու ազատ զգան, և գումարները հոսեն այստեղ: Հակառակ պարագայում՝ բիզնեսի համար նման խոչընդոտների ստեղծումը հեռացման նախապայմաններից մեկն է»,- հավելում է նա:
