Չթիրախավորել քաղաքացիական անձանց. Human Rights Watch-ի կոչը

Human Rights Watch-ը հաղորդագրություն է տարածել ․

Կոչ է արվում հարգել քաղաքացիական անձանց թիրախավորելու կամ քաղաքացիական անձանց վնաս պատճառող հարձակումներ իրականացնելու բացարձակ արգելքը.

(Բեռլին)․ Ըստ Human Rights Watch-ի Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ կռվող բոլոր զինված ուժերը պետք է հարգեն քաղաքացիական անձանց թիրախավորելու կամ քաղաքացիական անձանց վնաս պատճառող հարձակումներ իրականացնելու բացարձակ արգելքը:

Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ մարտերը կտրուկ սրվեցին 2020 թ.-ի Սեպտեմբերի 27-ից:

Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի իշխանությունները այս սրումը բնութագրեցին որպես ամբողջական մասշտաբային հարձակում ադրբեջանական ուժերի կողմից:

Ադրբեջանի մայրաքաղաք Բաքվի պաշտոնյաները սկզբում պնդում էին, որ Ադրբեջանն արձագանքում է հայկական հարձակմանը՝ առանց այլ մանրամասներ հաղորդելու:

Ավելի ուշ նրանք սկսեցին պնդել, որ կռիվների նպատակն է գրավված տարածքներն օկուպացիայից ազատելը: Հայկական և ադրբեջանական լրատվամիջոցները հայտնում են, որ շարունակվում են ռազմական գործողությունները Լեռնային Ղարաբաղի հարակից շրջաններում և Ադրբեջանի և Հայաստանի սահմանի երկայնքով:

«Բոլոր կողմերը պետք է հիշեն, որ խաղաղ բնակչության դեմ ուղղված հարձակումները միջազգային մարդասիրական իրավունքի լուրջ խախտումներ են և պատերազմական հանցագործություններ», - ասում է Human Rights Watch- ի Եվրոպայի և Կենտրոնական Ասիայի տնօրեն Հյու Ուիլյամսոնը:

Ադրբեջանը հայտնում է 10 խաղաղ բնակչի մահվան և 30 խաղաղ բնակչի վիրավորվելու մասին, բայց չի հայտնում տեղեկություններ ռազմական զոհերի մասին: Լեռնային Ղարաբաղի պաշտպանական գերատեսչությունները հայտնում են առնվազն 80 ռազմական անձնակազմի, 5 խաղաղ բնակչի մահվան և մոտ 30 խաղաղ բնակչի վիրավորվելու մասին:

Հայաստանը և Ադրբեջանը հայտարարել են ռազմական դրություն և մասնակի կամ ամբողջական մոբիլիզացիա:

Ադրբեջանը հայտարարեց պարետային ժամ և սահմանափակ ինտերնետի հասանելիություն ՝ սեպտեմբերի 27-ին և 28-ին, այդ թվում `սոցիալական լրատվամիջոցների և հաղորդագրությունների ծրագրերին:

Երկու երկրներն էլ ունեն օրենքներ, որոնք սահմանափակում են հակամարտության մասին ոչ պաշտոնական տեղեկատվությունը։

Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև զինված բախումը սկսվել է Խորհրդային Միության վերջին տարիներին, երբ Լեռնային արաբաղը ՝ էթնիկ հայկական մեծամասնություն, որը գտնվում էր Ադրբեջանի սահմանում, փորձում էր միավորվել Հայաստանի հետ:

Բախումներն, ի վերջո, վերածվեցին լայնամասշտաբ պատերազմի ադրբեջանական և հայկական զորքերի միջև, որն ավարտվեց 1994 թ.-ին, երբ էթնիկ հայկական ուժերը վերահսկողության տակ առան ադրբեջանական յոթ շրջանները` ստեղծելով անվտանգության բուֆերային գոտի Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ և ցամաքային կապ Հայաստանի հետ: Տասնյակ հազարավոր մարդիկ զոհվել են մարտերի ընթացքում, և ավելի քան մեկ միլիոն մարդ ստիպված է եղել լքել իրենց տները:

Լեռնային Ղարաբաղը անկախություն հռչակեց 1991 թ.-ին, բայց այն չի ճանաչվել ՄԱԿ-ի անդամ ոչ մի պետության կամ բազմակողմ կազմակերպությունների կողմից: 1994 թվականից ի վեր Լեռնային Ղարաբաղի շփման գիծը տարանջատել է հայկական և ադրբեջանական ուժերը։ Եղել են մի քանի ավելի փոքր բռնկումներ հակամարտության և հաճախակի փոխհրաձգությունների արդյունքում, ինչի արդյունքում տարեկան տասնյակ զոհեր են լինում: Եվրոպայում անվտանգության և համագործակցության կազմակերպության Մինսկի խումբը միջնորդում էր հակամարտությունները կարգավորելու գործընթացը 1992 թվականից ի վեր, որը նախագահում էին Ֆրանսիան, Ռուսաստանը և ԱՄՆ-ն, բայց առանց որևէ շոշափելի արդյունքի: