Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը պատրաստ է դադարեցնել պատերազմն Ուկրաինայում և համաձայնվել զինադադարի, որի դեպքում զորքերը կմնան ներկայիս ճակատային գծում։ Այս մասին ուրբաթ գրել է Reuters-ը՝ վկայակոչելով ռուսական չորս աղբյուրների։ Միևնույն ժամանակ պնդում են, որ Պուտինը պատրաստ է շարունակել պատերազմը, եթե Կիևն ու Արևմուտքը չհամաձայնեն զինադադարին այս պայմաններով։

Մոսկվան և Կիևը դեռ չեն մեկնաբանել այս հրապարակումը։ Պուտինը ավելի վաղ ասել էր, որ Ռուսաստանը պատրաստ է բանակցությունների, եթե նրանք «հաշվի առնեն իրավիճակը տեղում»։ Միևնույն ժամանակ, նա պնդել է, որ Ռուսաստանը դեռ ձգտում է իրականացնել այսպես կոչված «հատուկ ռազմական գործողության» (Ուկրաինայի պատերազմի պաշտոնական ռուսերեն անվանումը) նպատակները, որոնք ձևակերպված են իբրև «Ուկրաինայի ապառազմականացում»։ Ուկրաինայի իշխանությունները բազմիցս հայտարարել են, որ պատրաստ են բանակցությունների միայն այն բանից հետո, երբ ռուսական զորքերը դուրս բերվեն միջազգայնորեն ճանաչված երկրի տարածքից՝ այսպես կոչված 1991 թվականի սահմաններով՝ ԽՍՀՄ փլուզման ժամանակ։

Ըստ Reuters-ի՝ ՌԴ նախագահի շրջապատում քննարկումներին ծանոթ երեք աղբյուրներ գործակալությանը հայտնել են, որ Պուտինը նեղ շրջանակում իբր դժգոհություն է հայտնել այն փաստի առնչությամբ, որ ուկրաինական իշխանությունները պատրաստ չեն նրա պայմանների շուրջ բանակցություններին, և Արևմուտքն աջակցում է նրանց։ Չորրորդ աղբյուրը, որը, ըստ Reuters-ի, նախկինում աշխատել է Պուտինի հետ, ասում է, որ պատրաստ է «սառեցնել պատերազմը», բայց կարող է շարունակել պայքարը։

Կրեմլի խոսնակ Դմիտրի Պեսկովը, ի պատասխան Reuters-ի հարցման, ասել է, որ Ռուսաստանը չի ցանկանում «հավերժական պատերազմ» և պատրաստ է բանակցությունների, բայց միայն իր նպատակներին հասնելու համար։

Reuters-ի աղբյուրների համաձայն, Պուտինը կարծում է, որ պատերազմի ընթացքում ձեռք բերված մի շարք ուկրաինական տարածքների նկատմամբ վերահսկողությունը կարող է ռուս ժողովրդին ներկայացնել որպես «հաղթանակ» զինադադարի դեպքում։ Միևնույն ժամանակ, նոր վճռական հարձակման համար կպահանջվի ևս մեկ մոբիլիզացիա, ինչը, ըստ աղբյուրներից մեկի, Պուտինը չի ցանկանում՝ հիշելով 2022 թվականի սեպտեմբերին այսպես կոչված մասնակի մոբիլիզացիայի անհաջողությունը։

Պատերազմի հնարավոր ավարտի հարցով հունիսին Շվեյցարիայում տեղի կունենա միջազգային հանդիպում։ Ռուսաստանը կոնֆերանսին հրավիրված չէր ։ Ուկրաինան ակնկալում է, որ հանդիպմանը կհամակարգվեն տասնյակ երկրների դիրքորոշումները Ռուսաստանին ներկայացվող պահանջների հարցում՝ որպես հետագա բանակցությունների հնարավոր պայման։

Մոսկվան, սակայն, արդեն հայտարարել է, որ համաձայն չէ, այսպես կոչված, խաղաղության բանաձեւին, որը նախատեսում է ռուսական զորքերի դուրսբերում Ուկրաինայի բոլոր օկուպացված տարածքներից։ Միաժամանակ, Ռուսաստանի ներկայացուցիչները դրական են արտահայտվում, օրինակ, Չինաստանի դիրքորոշման մասին, որը, ըստ էության, կոչ է անում սկսել բանակցություններն առանց նախապայմանների։

Միացյալ Նահանգները և արևմտյան այլ երկրներ պնդում են, որ Վլադիմիր Պուտինը ներկայումս իրական շահագրգռվածություն չունի լուրջ խաղաղ բանակցությունների մեջ: Մոսկվան իր հերթին մեղադրում է Արևմուտքին Ուկրաինային բանակցել արգելելու մեջ։

Բոլոր աղբյուրները պնդում են նաև, որ Պուտինը չի ստում, երբ ասում է, որ Ռուսաստանը չի պատրաստվում հարձակվել ՆԱՏՕ-ի երկրների վրա։ Մի շարք անդամ երկրներ, այդ թվում՝ ԱՄՆ-ը, մտավախություն են հայտնել, որ եթե Ուկրաինայում հաղթանակ գրանցվի, Պուտինի հաջորդ թիրախները կարող են լինել ՆԱՏՕ-ի անդամները, օրինակ՝ Բալթյան երկրները։

Ռազմաճակատում նախաձեռնությունն այժմ գտնվում է ռուսական զորքերի ձեռքում, սակայն վերջին ամիսներին նրանք չեն կարողացել բեկման հասնել: Նրանց ամենանշանակալի հաջողությունը ողջ տարվա ընթացքում մնում է Ավդեևկայի գրավումը։ Ուկրաինացի զինվորականներն իրենց հերթին ավելի ու ավելի են հարվածներ հասցնում ռուսական զորքերի թիկունքում գտնվող թիրախներին:

Մի շարք արևմտյան լրատվամիջոցներ գրել են, որ Պուտինը ցանկանում էր անցյալ տարվա վերջին «սառեցնել» հակամարտությունը ներկայիս ճակատային գծի երկայնքով։ Փետրվարին Reuters-ը գրել էր, որ ԱՄՆ-ն այնուհետեւ մերժել է նման առաջարկը։ Պաշտոնապես ոչ Մոսկվան, ոչ Վաշինգտոնը, ոչ Կիևը չեն հաստատել, որ նման քննարկումներ են տեղի ունենում։

Ռուսաստանը իսկ 2022-ին սկսեց լայնածավալ ներխուժում Ուկրաինա, որը Կիևը և Արևմուտքը, ինչպես ՄԱԿ-ի շատ երկրներ, որակեցին որպես չհրահրված ագրեսիա: Ռուսաստանին հաջողվել է օկուպացնել Ուկրաինայի տարածքի մի մասը։ Երկու կողմերի տասնյակ հազարավոր զինվորականներ զոհվեցին մարտերում, հազարավոր խաղաղ բնակիչներ զոհվեցին Ուկրաինայում, զոհեր եղան ռուս բնակիչների շրջանում։ Ենթադրվում է, որ սա ամենամեծն է Եվրոպայում Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո: