Վարդգես Գասպարին՝ հօգուտ իրեն կայացրած ՄԻԵԴ վճռի մասին

Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանը մարտի 26-ին բավարարել է ակտիվիստ Վարդգես Գասպարիի դիմումը՝ վճռելով, որ խախտվել է վերջինիս արդար դատաքննության իրավունքը։

Նշենք, որ Վարդգես Գասպարին 2008թ. նոյեմբերի 10-ին, դատավոր Արշակ Պետրոսյանի կայացրած վճռով դատապարտվել էր մեկ տարվա ազատազրկման՝ 2008թ. մարտի 1-ի առավոտյան իշխանության ներկայացուցչի (ոստիկանների) նկատմամբ բռնություն գործադրելու համար: Այժմ Հայաստանի Հանրապետությունը պարտավոր է Վարդգես Գասպարիին վճարել 5500 եվրո որպես բարոյական վնասի հատուցում և 350 եվրո որպես փոխհատուցում արված դատական ծախսերի համար:

«Ա1+»-ի հետ զրույցում Վարդգես Գասպարին մանրամասնեց, որ բողոքը վերաբերում էր արդար դատաքննության իրավունքին, քանի որ պաշտպանական կողմին չէր թույլատրվել վկաներին հարցաքննել։

«Մեր վկաների վկայությունը ապացուցում էր, որ ոստիկանության տված վկայությունները արժանավահատ չեն։ Չնայած մենք՝ իրենց վկայությունների կեղծ լինելը հիմնավորել էինք։ Բացի այդ այն փաստաթղթերը, որոնք իմ անունից ստորագրված էին, մենք պահանջել էինք, որպեսզի դրանք փորձագիտության ենթարկվեն՝ ապացուցելու համար, որ դրանք իմ ստորագրությունները չեն եղել՝ կեղծված են»,-նշեց Վարդգես Գասպարին՝ հավելելով, որ Ստրասբուրգ փորձաքննության են ուղարկել, որտեղից եզրակացություն են ստացել, որ իր ստորագրությունը չէ՝ կեղծված է, սակայն տեղական դատարանը չի ընդունել դա և չի կցել գործին։

Վարդգես Գասպարին պնդում է, որ իշխանությունները կոպիտ խախտումներ էին արել, գործն «առաջ բրդել» ու վճիռ կայացրել։

«Սա գիտակցաբար արված դատական խախտում էր, բայց իրենք դրա մասին չէին էլ մտածում, որովհետև այլ միջոցներով էին փորձում հարցը լուծել, ընդհուպ՝ չթողնելով, որ գործը ՄԻԵԴ հասնի։ Որևէ ապօրինության դեմ կանգ չառնելով, այդ գործն իրենք առաջ տարան, սկսած ամենաստորադաս չինովնիկից մինչև ՄԻԵԴ-ում Հայաստանի ներկայացուցիչ Ալվինա Գյուլումյանի»,- ընդգծեց Վարդգես Գասպարին։

Նա հավելեց՝ ինքը նյութական վնասի փոխհատուցում չի ստացել, չէ՞ որ ազատազրկման ժամանակ եղել է առևտրաինժեներական հիմնարկի տնօրեն, և հիմնարկը տուժել է։ Նա ենթադրում է, թե այդ վճիռը պետք է կրկին քննվի տեղական դատարաններում և նյութական վնասի փոխհատուցում լինի։

Պարոն Գասպարին անպայման կդիմի դատարան, բայց դեռ ժամանակ նշել չի կարող։ Ասաց, որ այս ընթացքում, երբ կորոնավիրուսը մեծ տարածում ունի, դրա մասին մտածելու ժամանակը չէ։

Վարդգես Գասպարիին չի բավարարում նաև այն, որ ՄԻԵԴ-ում քննության առարկա չի դարձել իր կողմից արված հայտարարությունները, որ կալանավայրերում կտտանքների է ենթարկվում թե՛ ինքը, թե՛ այլք։ Դրանում նույնպես մեղադրում է այն ժամանակվա իշխանություններին։ Ասում է՝ բոլորն էլ լսում էին, որ կալանավայրերում մարդիկ կտտանքների են ենթարկվում, բայց արդարանում էին, որ վկայություններ, ապացույցներ չկան, մինչդեռ մարդիկ շատ լավ գիտեին, որ եթե դրա մասին բարձրաձայնեն, ապա հազար ու մի պրոբլեմի առաջ են կանգնելու։

«Այն ժամանակ, երբ ես դատարանում բարձրաձայնում էի կտտանքների մասին, դատավոր Արշակ Պետրոսյանն ասում էր՝ այդ Ձեր մեմուարները ինձ չեն հետաքրքրում։ Այսինքն՝ այնքան սանձարձակ էին, որ որևէ դեպքում չէին ենթադրում, որ դա քննության առարկա պետք է դառնա։ Ամեն ինչ արել են, որ այդ հարցը ՄԻԵԴ-ում նույնպես քննության առարկա չդառնա, ընդհուպ՝ փոստային ծառայության գործողությունների մեջ միջամտել, որովհետև այնտեղ կոմունիկացիա էր արված, և ցավոք, մենք կոմունիկացիայի հնարավորությունը բաց թողեցինք, քանի որ փոստային խնդիր կար՝ ժամանակին ստանալու, պատասխանելու և այլնի հետ կապված։ ՄԻԵԴ-ն այդպիսին է, եթե իրենց հարցումներին չես պատասխանում, ինքը տվյալ հարցը համարում է, որ այլևս չես հետապնդում։ Կարող եմ ասել, որ ամենակարևոր խնդիրը դա է, որն ինձ չի գոհացնում։ Առհասարակ դա շատ կարևոր է մեր իրականության մեջ, չէ որ դա եզակի դեպք չէր»,- եզրափակեց նա։