Սիրիահայի աշխատանքը չեն գնահատել
Սիրիահայ ձեռներեցներն այսօր ներկայացնում էին իրենց աշխատանքները: «Սիրիահայ մշակույթի շունչը Երևանում» ցուցահանդեսի մասնակիցների հիմնական խնդիրը հայրենիքում մնում է աշխատանք գտնելը։
«Պատվերով եմ աշխատում ես: Խանութներին մի քանի տեղ առաջարկեցի, ասեցին, որ կանոնավոր թուղթ՝լիցենզիա պետք է ունենամ: Ես էլ դրա հետեւից չընկա»,- ասում է Մարալ Դոլմաջյանը:
Արծաթագործ Վիգեն Մելքոնյանն ավելացնում է. «Փորձել ենք աշխատել, չեն գնահատել կամ չեն վճարել գործը: Մենք 15-20 տարվա արհեստավոր ենք, բայց իրենց պրոֆեսոր են կարծում, մեր աշխատանքը չեն գնահատում»:
Զարմինե Մինասյանը երեք տարի է՝ հաստատվել է Երեւանում։ Մոտ մեկ տարի է անհրաժեշտ եղել, որպեսզի սպառողը ընտրի իր պատրաստած իշլի քյուֆթան, որի բաղադրատոմսը տարբեր է տեղականից. «Մեզ մոտ համեմունքի հոտ կգա։ Մենք ուրիշ ձեւեր էլ ունենք, սա ազնվական կերակուր է»։
Սիրիահայերի ցուցահանդեսում զգացվում էր նաեւ Ամանորի շունչը: Պատերազմի սարսափը զգացած Նազարեթ Հարոյանը չի դժգոհում, նույնիսկ եթե ապրուստը քիչ լինի: Նա հստակ որոշել է՝ Սիրիա չի վերադառնալու, որտեղ մեծ տուն եւ խանութ ուներ։ Հայրենիքին արդեն կապող մշտական տանիք ունի՝ վերջերս տուն է գնել։
Մանրամասները՝ տեսանյութում
